Ασκάνιος
Ο Διογένης ο Λαέρτιος («Βίοι Φιλοσόφων», βιβλίο ΙΧ,§61) μιλώντας για τον Πύρρωνα (365-275 π.Χ.) γράφει:
«Πύρρων Ηλείος Πλειστάρχου μεν ην υιός, καθά και Διοκλής ιστορεί- ως φησί δ' Απολλόδωρος εν Χρονικοίς, πρότερον ην ζωγράφος, και ήκουσε Βρύσωνος τoυ Στίλπωνος, ως Aλέξανδρος εν Διαδοχαίς, είτ' Αναξάρχου, ξυνακολουθών πανταχού, ως και τοις Γυμνοσοφισταίς εv Ινδία συμμίξαι και τοις Μάγοις, όθεν γενναιότατα δοκεί φιλοσοφήσαι, τo της ακαταλnψίας και εποχής είδος εισαγωγών, ως Ασκάνιος ο Αβδηρίτης φησίν».
(Ο Πύρρων ο Ηλείος ήταν γιος του Πλειστάρχου, όπως αναφέρει κι ο Διοκλής. Όπως λέγει στα «Χρονικά» ο Απολλόδωρος, προηγουμένως ήταν ζωγράφος, και άκουσε το Βρύσωνα του Στίλπωνα, όπως γράφει ο Αλέξανδρος στις «Διαδοχές», έπειτα άκουσε τον Ανάξαρχο, ακολουθώντας τον παντού, όπως επίσης ήρθε σε επικοινωνία με τους Γυμνοσοφιστές στην Ινδία και με τους Μάγους, απ' όπου φαίνεται πως ασχολήθηκε με τη φιλοσοφία ιδιαίτερα, εισάγοντας την έννοια της ακαταληψίας και της εποχής, όπως λέγει ο Ασκάνιος ο Αβδηρίτης).
Στο παραπάνω απόσπασμα, εκτός από τη σχέση του Ανάξαρχου του Αβδηρίτη με τον Πύρρωνα, το ενδιαφέρον εστιάζεται στον άγνωστο από άλλες πηγές Ασκάνιο τον Αβδηρίτη. Μερικοί φιλόλογοι προτείνουν τη διόρθωση του χωρίου σε: Εκαταίος ο Αβδηρίτης, που ήταν και μαθητής του Πύρρωνα. Σε αντίθετη περίπτωση έχουμε έναν άγνωστο Αβδηρίτη φιλόσοφο.
(Πηγές: «Άβδηρα Γη του κάλλους και του στοχασμού», Θανάσης Μουσόπουλος)